Η δασκάλα παρουσιάζει στους μαθητές ενός αμερικάνικου κολεγίου έναν καινούργιο
συμμαθητή τους, τον ιάπωνα Σακίρο Σουζούκι.
Το μάθημα αρχίζει με
ερωτήσεις αμερικάνικης ιστορίας.
"Για να δούμε πόσο καλοί είστε" λέει η
δασκάλα.
"Ποιός είπε : δώστε μου ελευθερία ή δώστε μου θάνατο?".
Κανείς δε σηκώνει το χέρι του εκτός από τον καινούργιο.
"Ο Πάτρικ
Χένρι, το 1775, στη Φιλαδέλφεια" απαντά.
"Μπράβο Σουζούκι. Και ποιός είπε :
Κυβέρνηση του λαού από το λαό και για το λαό?", ξαναρωτά την τάξη η δασκάλα.
"Ο Άβρααμ Λίνκολν, το 1863, στο Γκέτισμπουργκ", απαντά και πάλι ο Σουζούκι.
Η δασκάλα κοιτάζει αυστηρά την τάξη και λέει: "Ντροπή! Ο Γιαπωνέζος
Σουζούκι ξέρει την αμερικάνικη ιστορία καλύτερα από εσάς!".
Τη σιωπή
στην τάξη σπάει μια ψιλή φωνή από τα πίσω θρανία :
"Ρε, δε πάτε να
πηδηχτείτε όλοι, μαλάκες Γιαπωνέζοι!".
"Ποιός το είπε αυτό?" φωνάζει η
δασκάλα.
Ο Σουζούκι χωρίς να περιμένει λέει : "Ο στρατηγός ΜακΑρθουρ, το
1942, στη διώρυγα του Παναμά και ο Λι Ιακόκα, το 1982, στη γενική συνέλευση της
General Motors". Η τάξη σιωπά.
"Θέλω να ξεράσω" ακούγεται μια
ξεψυχισμένη φωνή.
"Ποιός το πε αυτό?" ξαναρωτάει η δασκάλα.
Και ο
Σουζούκι πετάγεται πάλι : "Ο Τζόρτζ Μπούς ο πρώτος στον προθυπουργό Τανάκα, το
1991, στη διάρκεια δείπνου στο Tόκιο".
Ένας μαθητής σηκώνεται όρθιος και
ξεσπάει : "Ρε, δε μας παίρνεις καμία πίπα?"
Και ο Σουζούκι ψύχραιμα : "Μπιλ
Κλίντον στη Μόνικα Λεβίνσκι, το 1997, στο οβάλ γραφείο του Λευκού Οίκου".
Δυο τρεις μαθητές ουρλιάζουν: "Αι γαμήσου ρε μαλακισμένο Σουζούκι".
Ατάραχος ο γιαπωνέζος : "Βαλεντίνο Ρόσι, Παγκόσμιο Πρωτάθλημα μοτοσικλέτας,
Moto GP Νότιας Αφρικής, 2002".
Κόλαση στην τάξη, οι μαθητές πετούν
καρέκλες, η δασκάλα έχει λιποθυμίσει και ξαφνικά μπαίνει ο διευθυντής : "Ε μα
την παναγία, δεν εχω ξαναδεί τέτοιο μπουρδέλο!!!"
Και στο βάθος
ακούγεται πάλι η φωνή του Σουζούκι : "Ο πρωθυπουργός της Ελλάδας Κώστας
Καραμανλής, το 2004, στο πρώτο υπουργικό συμβούλιο της κυβέρνησης του!!!!!!"